![]({
"default": "https://ddw.ams3.cdn.digitaloceanspaces.com/thumbs/image00011-min-min-2-min_1663856294_1800x1010.jpg",
"tablet-wide": "https://ddw.ams3.cdn.digitaloceanspaces.com/thumbs/image00011-min-min-2-min_1663856294_1280x720.jpg",
"tablet-small": "https://ddw.ams3.cdn.digitaloceanspaces.com/thumbs/image00011-min-min-2-min_1663856294_968x544.jpg",
"phone-wide": "https://ddw.ams3.cdn.digitaloceanspaces.com/thumbs/image00011-min-min-2-min_1663856294_680x.jpg"
})
Het onderzoek naar virtuele tactiliteit wil de visie op textiel verbreden vanuit het idee van "textielmentaliteit". Textielmentaliteit als principe waarbij textiel meer is dan materie en karakteristieke eigenschappen vertaald kunnen worden naar andere media.
Digitale Tactiliteit
Hoe vertaal je de tactiliteit en flexibiliteit van textiel naar een virtueel beeld? Michaela Armani experimenteert met licht, zwart-wit- en kleurbeelden, digitaal en analoog en alles tussenin.
Ze onderzoekt de relatie mens-computer-codering.Â
Uit dit onderzoek ontstaat een taal die het digitale met het haptische verbindt in een spel tussen toeval en controle. Michaela Armani daagt zo ons realiteitsbesef uit, waarbij steeds meer het virtuele ingrijpt op ons alledaagse leven. Vanuit het immateriële ontstaan nieuwe perspectieven op de relaties die we aangaan met de omgeving waarin we bewegen. Daarbij bevraagt dit onderzoek eveneens onze nood aan een fysieke relatie met materie. Het virtuele beeld reflecteert in het reële beeld. Alsof het niet valt weg te filteren.
