#heyddw: Hi Gill Baldwin

Hey Gill! Zou je in een paar zinnen kunnen omschrijven wie je bent, waar je vandaan komt en waarom/hoe je ontwerper bent geworden?

Ik ben Gill Baldwin en ik kom uit Canada waar ik architectuur heb gestudeerd en ook in dit veld heb gewerkt. Omdat ik naast de architectuur nog veel andere interesses en passies had, en ik ook mijn autonoom werk een plek wilde geven, zocht ik een mogelijkheid elke dag creatiever bezig te kunnen zijn. Tweeënhalf jaar geleden ben ik naar Rotterdam verhuisd voor de Master-opleiding Interior Architecture Research and Design aan het Piet Zwart Instituut, en ik ben nog steeds hier! De laatste tijd denk ik hier steeds vaker over na, nu ik steeds verder groei in mijn rol als kunstenaar, en ik ben blij met deze overstap. Ik creëer graag tot de verbeelding sprekende scenario's over zaken die mij fascineren en ik heb gemerkt dat als het over design en kunst gaat, ik vooral in Nederland zowel de ruimte als de community vind om mezelf hierin te ontplooien.

Eerder deze maand hebben we je Instagram-post gedeeld over 3% of Everything. Je beschrijft dit project als een reactie op de toenemende data surveillance in ons dagelijkse leven. Wat bedoel je daarmee?

De installatie 3% of Everything stelt dat surveillance in het dagelijks leven een groeiend fenomeen is dat ook steeds complexer en diverser wordt. De installatie laat zien dat we er niet aan kunnen ontsnappen en stelt de vraag: 'Hoe kunnen we hiermee leven?' Het idee is niet om de surveillance volledig uit te bannen, maar om na te denken hoe we door het ontwerp van objecten en de ruimten om ons heen, onze 'agency' kunnen verhogen. Met het woord agency bedoel ik hier de autonomie en de vrijheid zelf te kunnen kiezen in welke mate we worden gevolgd, en of we willen dat onze gegevens zomaar met anderen worden gedeeld. Autonomie is belangrijk en in de digitale wereld geven we informatie vaak maar al te snel weg zonder na te denken over wie er eigenlijk van die gegevens profiteren.

Als reactie daarop heb ik gekeken naar wie er data surveillanceuitvoeren, hoe en waarom? Nadat ik me eerst in de werking van AI-software had verdiept, creëerde ik met behulp van een 3D-printer een sculptuur dat een samenspel is van 3D-gescande huishoudelijke voorwerpen om de herkenningssoftware in verwarring te brengen. Het zorgt ervoor dat de AI niet zeker is van de categorie of classificatie van de sculptuur. Het scorepercentage dat aangeeft hoe accuraat een AI-voorspelling is, zakt daarmee naar het niveau van inaccurate gegevens of vals-positieve uitslagen.

Waar haal je je inspiratie vandaan?

Als iemand iets heeft afgedankt en het dan een week op de stoep heeft gestaan, vind ik dat soms mateloos boeiend. Vorig jaar had bijvoorbeeld iemand een kruk weggegooid waar ik nog dagelijks aan denk. Ik raak geïnspireerd door voorwerpen die niet mooi proberen te zijn, maar die puur functioneel zijn, zoals industriële apparaten of zware machines. De hele DIY home decor-beweging op Pinterest vind ik fascinerend; het kan zo lelijk en tegelijkertijd boeiend zijn hoe mensen alles maken waaraan ze behoefte hebben.

Het lijkt erop dat de tech-/AI wereld vooral door mannen wordt gedomineerd. Wat is jouw mening hierover?

Daar lijkt het inderdaad op, maar waarom is dat eigenlijk zo? Is dat omdat onze maatschappij vooral mannen aanmoedigt zich te richten op de techniek/wetenschap zodat er onevenredig veel mannen op deze opleidingen en werkplekken terechtkomen, en het voor vrouwen lastiger is om er hun draai te vinden? Is het omdat de werkdagen lang en zwaar zijn en dat als een vrouw een carrière in dit veld ambieert, ze zich vaak gedwongen voelt te kiezen tussen gezin en loopbaan? Is het omdat de overheid en de maatschappij vrouwen te weinig ondersteunen om hun carrière niet op een laag pitje te zetten op het moment dat zij kinderen krijgen? Er zijn heel veel redenen waarom, en dit zijn er nog maar een paar. Het is een complex en structureel probleem. Maar er zijn veel bewonderenswaardige vrouwen en organisaties die actief zijn binnen dit veld. Denk aan de kunstenaars Coralie Vogelaar en Anna Ridler die het onderwerp AI op bijzondere wijze benaderen. De CBC (Canadian Broadcasting Company) heeft een interessante podcast 'Spark' met als host Nora Young die aandacht vraagt voor veel problemen met AI en de technische industrie. Een aanrader voor iedereen die meer te weten wil komen over de kleinere spelers binnen de technologiesector.

Heb je nog adviezen voor aanstormend vrouwelijk ontwerptalent werkzaam in dit veld?

Als kunstenaar kan ik me in uiteenlopende onderzoeksonderwerpen verdiepen. Dit is er één van, maar ik weet niet of ik daarmee mijn hele loopbaan bezig ga zijn. Als het gaat om de door mannen gedomineerde wereld van de architectuur zou ik zeggen, kom voor jezelf op en accepteer geen seksisme. Want je staat soms versteld waar en hoe vaak je dat tegenkomt. Een goede docent van mij vertelde dat je als vrouw bij salarisonderhandelingen altijd 10% meer moet vragen dan wat je denkt dat je zou moeten verdienen, omdat wij als vrouwen geconditioneerd zijn onze eigen waarde in financiële zin te onderschatten.

Wat is het meest bijzondere of opmerkelijke werk dat je ooit hebt gemaakt of ontworpen?

Elk project is weer een opstapje naar het volgende, maar ik ben zeer trots op 3% of Everything omdat het ook echt werkt. Het ondermijnt daadwerkelijk de effectiviteit van de software en dat was mijn grote uitdaging.

Afgelopen DDW heb je op Area 51 je 3% of Everything beeldhouwwerken tentoongesteld. Hoe werd het project ontvangen?

De respons was echt interessant. Ik heb veel boeiende gesprekken met softwareontwikkelaars en computer engineers gehad. Tot mijn verbazing kwam het meeste enthousiasme van mensen die AI studeerden en van engineers die aan het begin van de jaren 90 met codering bezig waren, dat toen een enorme groei doormaakte.

We gaan een nieuw decennium in, altijd een mooi moment om over de toekomst te speculeren. Hoe denk je dat AI de kunst en cultuur in dit decennium gaat beïnvloeden? En voorzie je bepaalde risico's?

Ik verwacht een flinke toename van collaboratief werk gericht op de interactie tussen mens en AI. Onze visie op kunst is door VR/AR al aan het veranderen en AI gaat daarin zeker ook een rol spelen. De vraag is echter: wie controleert de technologie en hoe gaat die macht gebruikt worden? Welke intenties hebben de bedrijven die gebruikmaken van AI? En wie ondervinden daar de nadelige gevolgen van? Het gaat hier vooral over Google, Amazon en bedrijven met een winstoogmerk die niet toestaan dat andere invalshoeken en andere meningen naar boven komen. Dat vind ik zorgelijk. Maar ik geloof niet dat AI betekent dat vijandige robots de wereld dreigen over te nemen.

Als je iemand in de wereld zou kunnen kiezen om mee te werken (een ontwerper, politicus, kunstenaar, wetenschapper of iemand anders), wie zou dat dan zijn en waarom?

Ik ben groot fan van het werk van Trevor Paglen en James Bridle, maar ook van de kunstenaars die ik eerder heb genoemd. Ik zou het ook geweldig vinden samen te werken met een grotere organisatie zoals WAAG in Amsterdam.

Heb je nog nieuws dat je zou willen delen met de DDW-community?

Dit jaar volg ik het art-in residence-programma aan de Hamburger Community of Art bij Roodkapje in Rotterdam. Ik kijk ernaar uit om dit jaar nieuwe projecten te ontwikkelen en er staat een solo-expositie van mij op stapel. Op dit moment zoek ik een softwareontwikkelaar met ervaring in objectherkenning om samen aan een project te werken, dus neem vooral contact op!

Hey ontwerper! Wil jij ook gefeatured worden op onze website? Gebruik #heyddw bij je Instagram posts en wie weet ben jij de volgende!